Myśliwce te zostały wyprodukowane na potrzeby Imperium i były jej podstawową jednostką myśliwską, w walce z Rebeliantami która przeważała nad wrogimi jednostkami (według mnie) tylko i wyłącznie liczebnością w przeciwieństwie do na przykład X-WINGÓW jednak bardzo dobrze wyszkolony pilot mógł zdziałać tą maszyną cuda.
TIE był zwrotnym i szybkim myśliwcem napędzanym przez dwa silniki jonowe. W celu zwiększenia manewrowości, ale także obniżenia wagi i kosztów produkcji myśliwce te nie posiadały hipernapędu, osłon i systemu podtrzymywania życia. Z powodu jakości ich produkcji imperialne statki bojowe były bardzo delikatne. Skrzydła myśliwca były panelami słonecznymi, które zasilały wspomniane wcześniej silniki jonowe i bliźniacze działka laserowe.
Najwyższy Porządek nie zrezygnował z produkcji myśliwców TIE, ale wprowadził w nich pewne ulepszenia i gadżety takie jak fotel katapultujący ( który jak zauważył jeden z naszych czytelników - Rudolf pojawił się w nie kanonicznym komiksie Biggs Darklighter: Bohater Rebelii, dzięki za ciekawostkę czytelniku) , komputer pokładowy Torplex i przejrzysty interfejs broni. TIE/fo zostały wyposażone również w systemy spełniające wymagania nowoczesnego pola walki zarówno w kosmosie jak i w atmosferze, takie jak tarcze ochronne. Zostały pomalowane na czarno, aby trudniej było je namierzyć za pomocą skanerów wizualnych.
Maszyny typu TIE uczestniczyły w wielu bitwach Galaktycznej Wojny Domowej. Nad Yavin IV broniły Gwiazdy Śmierci... bezskutecznie, ale zdjęły kilkanaście maszyn wroga. Nad Endorem broniły Drugiej Gwiazdy Śmierci... bezskutecznie. Nad Atollonem przeprowadzały szturm na obronę Rebelii... bezskut... ups przepraszam skutecznie (he he he śmieszek ze mnie he he he).
Tak wiec kolejna część Space Docku za nami. Podobała się Wam? Za jakiś czas jeżeli wszystko pójdzie zgodnie z planem pojawi się kolejna część tej serii o pewnym statku kosmicznym z Wielkiej Wojny Nadprzestrzennej.